20 september 2020
In één van de eerdere nieuwsbrieven nam ik u allen mee op onze wonderlijke tocht van het Pieterpad en vertelde u toen over “Onze Lieve heer in de Wilg”. In middels zijn we verder op ons pad en naderen we nu Venlo. Daar kwamen we door een klein dorpje, eerder een gehuchtje, genoemd Holthees. Zomaar een vlekje op de kaar maar toch met een bijzondere plek.
We kwamen daar een kleine kapel tegen. Deze kapel staat in het teken van St. Jozef en wordt, u raad het al de St. Jozefkapel genoemd. Deze kapel is gesticht in het jaar 1699. Een hele tijd geleden al. Dat kwam omdat de baron van het nabij gelegen kasteel Macken de afstand naar de dichtstbijzijnde parochiekerk in Venray veel te ver vond. Hij riep daarop de pastoor-deken uit Venray bij zich waar na een aantal gesprekken een overeenkomst getekend werd zodat de bouw van een dichterbij gelegen kapel kon starten. De baron zelf schonk de kapel onder ander een kelk het randopschrift “Sint Jozeph bid voor ons 1700”” met op de voet van de kelk de wapenschilden van de baron en barones.
In de navolgende eeuwen tot aan de dag van vandaag is deze kleine bedevaartplaats, tot een oord van gebed en verering van St. Jozef uitgegroeid. Vooral op de feestdag van St Jozef, 19 maart, trekken velen van heinde en ver naar de kapel. St. Jozef wordt daar als patroon vereerd voor kunstenaars, en niet verwonderlijk voor houtbewerkers, arbeiders, huisvaders en timmerman, maar daarnaast ook staat deze kapel bekend als de gebedsplaats voor een gelukkige levensstaat. Als zodanig wordt St. Jozef nergens ter wereld zo vereerd. De website van de kapel leerde mij dat de kapel in 2009 nog zo’n 30.000 bezoekers op jaarbasis registreerde. Dat is best een aantal voor zo’n klein kapelletje.
Mijn heiligen boekje leert dat St. Jozef niet alleen op 19 maart maar ook op 1 mei, op de dag van de arbeid, door Paus Pius XII ter gedachtenis als werkman aan de kalender van heiligen is toegevoegd. Daarbij werd door het tweede Vaticaans Concilie deze gedachte nogmaals bevestigd omdat arbeiders het werk van de Schepper voort zetten en zich nuttig maken voor hun broeders.
De naam Jozef komt uit het Hebreeuws en betekent “Hij voegt toe”. Dat is niet geheel vreemd voor een timmerman. Die creëert van een boom uiteindelijk de gebinten van je huis of die mooie tafel die je thuis hebt staan. Maar het leert ons nog iets meer. We weten dat Jozef in de evangeliën niet zo vaak vermeld staat. Eigenlijk alleen maar in de kindertijd. En dat is waar het nu juist over gaat als je spreekt over creatie. Hoe belangrijk ben je als ouders wel niet in de opvoeding van je kinderen. Je legt de basis neer van goed en kwaad, de basis van leren leven in de samenleving en de basis van geloof. Die plaats heeft Jozef wel degelijk als ouder voor Jezus ingenomen. We vermoeden dat Jozef gestorven is voor Jezus volwassen werd maar de feiten kennen we daarover niet.
Wij in onze parochies mogen ons gezegend voelen dat we een kerk in Zwolle-Zuid hebben die de naam St. Jozef draagt. Ik was blij in Holthees een kapel te betreden en voor u allen een kaars mocht opsteken. Daarbij kwam mij de volgende gedachte op in navolging van de betekenis van de naam Jozef: “We voegen allemaal wat toe naar elkaar”. Laten we dat, ook in deze lastige Corona tijden in gedachten houden en ons sterken met gebed in geloof, hoop en liefde en in navolging van de baron bidden op voor spraak van St. Jozef.